,,…Bobrowo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie drawskim, w gminie Złocieniec. […] Wieś leży ok. 3 km na wschód od Złocieńca, przy linii kolejowej nr 210, ok. 500 m na północ od jeziora Wąsosze, ok. 600 m na wschód od rzeki Wąsowy, ok. 1,5 km na południe od drogi krajowej nr 20 ze Stargardu do Gdyni…” (wikipedia)
A tak to się zaczęło…
Była to wiosna 1972 roku. Wówczas podjęto decyzję o otwarciu Państwowego Zakładu Wychowawczego w Bobrowie – początkowo placówka mieściła się w budynku miejscowej szkoły w Bobrowie – początkowo placówka mieściła się w budynku miejscowej szkoły w Bobrowie, natomiast internat znajdował się w dobrze wszystkim znanym pałacu, czyli w obecnej siedzibie Zespołu Placówek Edukacyjno-Terapeutycznych w Bobrowie. Wtedy budynek, o którym mowa, stanowił własność Koszalińskiego Zjednoczenia Kruszyw Mineralnych w Koszalinie. Jeszcze do dnia 28 sierpnia 1972 roku w budynku , który miał stać się internatem przebywał turnus kolonijny.
Dnia 1 września 1972 roku rozpoczął się pierwszy rok szkolny 1972/1973 w historii naszej szkoły. Pierwszą uczennicą – wychowanką okazała się Renata Kaźmierczak z Drawska Pomorskiego z pierwszej klasy.
Natomiast pierwszym dyrektorem był Pan Michał Wiliński, kierownikiem internatu – Pan Bronisław Zdanowicz, nauczycielami: Pani Zofia Bogus i Pani Danuta Sobczyk oraz wychowawcami : Państwo Maria i Tadeusz Szyntarowie, Pan Mieczysław Skonieczny i Pan Eugeniusz Wojtków.
Nastał pierwszy Dzień Nauczyciela w naszej szkole – dokładnie dnia 14 października 1972 roku. Wychowankowie mając tak niewiele czasu, bo przecież proces aklimatyzacji w nowej placówce trwał zaledwie kilka tygodni i tyleż samo wynosił kontakt z gronem pedagogicznym i dyrekcją, stanęli na wysokości zadania. Przygotowali bowiem wzruszający program artystyczny na miarę swoich możliwości oraz niespodzianki w postaci własnoręcznie wykonanych laurek. Życzenia uczniowskie nie miały sobie równych, ponieważ były autentyczne, płynące prosto z serca i nawet pomyłki i drobne usterki w zapisie przeobraziły się w ich atut…
Do niestrudzonych, pełnych entuzjazmu pedagogów napłynęły też życzenia z Oddziału Powiatowego Związku Nauczycielstwa Polskiego w Drawsku Pomorskim, Inspektoratu Oświaty w Drawsku Pomorskim, Komendy Powiatowej Milicji Obywatelskiej w Drawsku Pomorskim, jak i z Państwowego Zakładu Wychowawczego w Podgórkach.
Dnia 18 października 1972 roku odbyło się uroczyste otwarcie Państwowego Zakładu Wychowawczego w Bobrowie.Zaszczycili nas swoją obecnością następujący goście: wicekurator Kuratorium Okręgu Szkolnego w Koszalinie – towarzysz Statkiewicz, sekretarz KP PZPR – towarzysz Mejger, wiceprzewodniczący PPRN w Drawsku Pomorskim – pan Żółtowski, starszy wizytator Kuratorium Okręgu Szkolnego w Koszalinie- towarzysz Muszarski, członek egzekutywy KP PZPR , sekretarz KM PZPR w Złocieńcu – towarzysz Wrotek, podinspektor Inspektoratu Oświaty w Drawsku Pomorskim – towarzysz Mielnik oraz rodzice wychowanków.
Dla naszych wychowanków był to dzień szczególny, bowiem wtedy po raz pierwszy występowali w roli gospodarzy przyjmujących gości w nowym domu. Natomiast oficjalnie wszystkich zaproszonych gości przywitał pan dyrektor Państwowego Zakładu Wychowawczego w Bobrowie – M. Wiliński. Następnie dzieci obdarzyły przybyłych kwiatami i szczerym, serdecznym uśmiechem. Wówczas nastąpiły pełne ciepłych słów przemówienia, w których padały życzenia osiągania przez wychowanków dobrych wyników w nauce oraz by Zakład stał się dla nich właściwie… domem. Uroczystości zostały zwieńczone występami artystycznymi wychowanków.
C.D.N.
A.G.