Rewalidacja to szereg oddziaływań zmierzających do jak największego usamodzielnienia ucznia i możliwie pełnego jego uczestnictwa w społeczeństwie. W czasie zajęć rozwijane są mocne strony dziecka i wykorzystywane jako bazę do dalszej pracy. Poza tym maksymalne usprawniane są najsilniejszych funkcji oraz korygowane zaburzenia. Podobnie jak w innych rodzajach pracy dydaktycznej, decydując się na określone metody w pracy rewalidacyjnej, należy uwzględnić przede wszystkim potrzeby i możliwości ucznia oraz cele, które chcemy osiągnąć. Nie bez znaczenia są warunki organizacyjne, lokalowe i czasowe, jak również indywidualne cechy nauczyciela – jego osobowość oraz kompetencje metodyczne i merytoryczne. W pracy z uczniami z niepełnosprawnościami szczególne znaczenie mają metody umożliwiające uczenie przez działanie i bezpośrednie doświadczanie, wykorzystujące ruch i funkcjonowanie zmysłów. Skuteczność zajęć rewalidacyjnych zwiększa ich atrakcyjność. Uczniowie chętnie uczestniczą w zajęciach na których wykorzystywane w pracy są Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne, Programy Aktywności Knillów, Edukacja przez ruch, Gimnastyka twórcza Rudolfa Labana, program Ruch dla Uczenia się, metody komunikacji wspomagającej, metody rozwijające percepcję wzrokową i słuchową, np. trening słuchowy, wychowanie słuchowe, metody rozwijające kompetencje społeczne, np. trening umiejętności społecznych, arteterapia.
